W wieku XVII na terenie Anglii i Francji zaczęto koncentrować się na hodowli kanarków, których najważniejszą cechą była postura (kształt). W ten sposób dochowano się wielu ras kanarków o przysadzistej budowie, wielkości i postawie. Nie bez znaczenia były również trendy w modzie ówczesnych czasów, pokłosiem tego są kanarki kędzierzawe. Te wszystkie osiągnięcia hodowlane znacząco wzbogaciły drugą grupę kanarków stanowiącą kanarki kształtne, których zarejestrowano blisko 30 ras. Jedne są mało znane i hodowane tylko w niektórych miejscach na ziemi w ograniczonym rejonie. Inne natomiast zyskały szerokie rzesze zwolenników i są bardo rozpowszechnione wśród hodowców jak i miłośników ich postawy, upierzenia i zachowania. W Polsce najliczniejszą rasą kanarków kształtnych jest z całą pewnością Gloster i od tej rasy rozpoczniemy prezentację tej grupy kanarków.
GLOSTER
Postura masywna, a sylwetka mocno przysadzista. Plecy pełne, a grzbiet prosty w jednej linii z głową, szyją i ogonem. Pierś pełna i koliście zaokrąglona. Skrzydła krótkie, przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się , ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Szyja pełna, krótka i prawie niewidoczna. Postawa dumna i przysadzista. Korona powinna być wysoka, regularna, w idealnie okrągłym kształcie. Pióra wychodzące z niewielkiego centralnego punktu na środku szczytu głowy, opadają sprężyście i symetrycznie, częściowo zasłaniając oczy i dziób. Głowa u kanarków gładkogłowych ma być okrągła na szczycie głowy i szeroka. Brwi ciężkie. Widoczne czoło, a dziób krótki, mały, stożkowy. Ogon krótki i wąski. Trzymany w linii prostej z linią grzbietu. Sterówki w ogonie ściśle ułożone. Nogi średniej długości, ugięte. Uda mają być niewidoczne. W hodowli dąży się do zmniejszenia wielkości tej rasy do 11 cm maksimum licząc wymiar od czubka głowy do końca ogona. Upierzenie powinno być pełne, gęste, gładkie jedwabiste i przylegające do ciała. Kolor naturalny i błyszczący. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony. Kanarki tej rasy są o usposobieniu spokojnym, aczkolwiek mają szybkie i zwinne ruchy.
NIEMIECKI Z KORONĄ
Wielkość kanarka rasy Niemiecki z Koroną to wymiar od 13,5 do 14,5 cm – mierzony od czubka głowy do końca ogona. Ubarwienie i kształt jak u kanarków kolorowych tj. we wszystkich kolorach lipochromowych i melaninowych, szeki nie są wartościowe i nie wystawia się ich w konkursach, jedynie w ubarwieniu korony jest dopuszczalna melaninowa barwa. Kanarki jasne, lipochromowe mogą mieć całą koronę lipochromową (jasną), albo całą melaninową (ciemną) lub mieszaną – nazywaną po angielsku „grizzle”. Zasady oceny koloru są identyczne jak dla kanarków kolorowych. Sylwetka wyprostowana. Plecy proste, w jednej linii z głową, szyją i ogonem. Skrzydła przylegające do ciała, końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, lecz stykające się u nasady ogona. Postawa jak u kanarków kolorowych, kąt nachylenia wyznaczony przez linię prostą głowy,szyi, grzbietu i ogona do linii poziomu drążka wynosi 45o. Korona powinna być owalna, regularna i symetryczna. Pióra wychodzące z małego, ale wyraźnego punktu centralnego na szczycie głowy nie zasłani9ają oczu ani dzioba. Z tyłu głowy pióra korony przechodzą płynnie w pióra karku, nie tworząc żadnej łysinki. Korona z tyłu głowy jest szersza niż nad dziobem. Oczy muszą pozostać widoczne. Upierzenie pełne, gładkie i przylegające do ciała. Ogon jest wąski i lekko rozdwojony na końcu (tzw. rybi ogon). Długość ogona proporcjonalna.
LIZARD
Podstawową cechą Lizarda jest charakterystyczny kolor upierzenia, trochę przypominający jaszczurkę (w języku angielskim lizard oznacza jaszczurkę) i stąd pochodzi jego nazwa. Rysunek upierzenia składa się z serii małych czarnych plamek o wyglądzie łusek (fal, blaszek), oraz z białych obramowań brzegów końcówek piór w przypadku ptaków nieintensywnych, ułożonych szeregowo na tle lipochoromowego koloru podstawowego. Każda łuska powinna być wyraźna i bardzo czarna. Łuski stopniowo zmniejszają się w kierunku głowy. Upierzenie jest delikatne, miękkie, gładkie i przylegające do ciała. Rysunek łusek jest kontrastowy, pokrywa całą pierś i boki. Kolor podstawowy stanowi tło dla rysunku łusek i ma pokazać głębię rysunku. Skrzydła przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł stykające się u nasady ogona. Lotki czarne. Ogon jest wąski, prosty. Sterówki są czarne. Głowa jest proporcjonalnie duża i okrągła. Na szczycie głowy znajduje się owalna plama, jasnych piór zwana czapką.
a) czapka pełna rozciąga się od górnej podstawy dzioba do podstawy czaszki. Ma kształt owalny z wyraźnymi krawędziami.
b) czapka niepełna jest mniej lub bardziej „uszkodzona” ciemnymi piórami.
c) lizard bez czapki jest pełnowartościowym ptakiem.
Rysunek na piórach pokrywowych skrzydeł powinien być czarny, wyraźnie spleciony i dostosowany do rysunku pleców. Brwi stanowią cienką linię ciemnych piór przechodzących nad okiem ptaka i dających dobre wykończenie wyglądu czapki. Dziób, nogi, palce i pazurki są ciemne. 12,5 cm – tyle ma wynosić wymiar Lizarda od czubka głowy do końca ogona.
MINIATURA HISZPAŃSKA
Miniatura Hiszpańska – RAZA to kanarek, którego wymiar maksymalny od czubka głowy do końca ogonka ma wynosić 11,5 cm. Ten mały kanarek powstał w wyniku krzyżowania z dziko żyjącymi ptakami przeważnie Kulczykami. Jej śpiew jest dość melodyjny i przyjemny dla ucha słuchającego. Kanarki o bardzo zwinnych, zręcznych ruchach. Często przeskakujące z drążka na drążek. Postawa nachylona z kątem nachylenia wyznaczonym przez linię głowy, szyi, grzbietu i ogona do linii poziomu drążka wynosi 45o. Postura drobna i bardzo szczupła. Kształt ciała harmonijny. Tułów wydłużony i wysmukły. Pierś wąska, proporcjonalna do pleców. Plecy wąskie, smukłe, w jednej linii z ogonem, głową i szyją. Głowa mała, wielkości orzeszka ziemnego. Szyja krótka, wąska i wyraźnie odgraniczona od głowy i tułowia. Skrzydła proporcjonalnie długie, ostro zakończone. Przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, ale stykające się u nasady ogona. Ogon średniej długości, wąski i lekko rozdwojony na końcu (tzw. rybi ogon). Nogi krótkie, udo mało widoczne, pazurki również powinny być krótkie. Upierzenie Miniatury Hiszpańskiej jest gładkie, przylegające do ciała, o barwie żółtej, zielonej, szafirowej, białej lub połączenie tych barw – szek lub łaciaty. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony.
BORDER
Pełny, zaokrąglony tułów wraz z mocno zaokrąglonymi i wypukłymi plecami. Pierś mocno zaokrąglona, wypięta do przodu. Pióra na piersi są gładko ułożone, bez załamań. Pierś tworzy z brzuchem półkolisty łuk od dziobu do ogona. W widoku z boku, pionowa linia od oka do środka piersi, połączona z linią prowadzoną wzdłuż ogona do środka piersi tworzą kąt jaki mają wskazówki zegara o godz. 16. Głowa w kształcie kuli, pełna, zaokrąglona. Czoło wysokie, okrągłe, natomiast dziób mały i zgrabny o stożkowym kształcie. Oczy bardzo dobrze widoczne. Szyja krótka wyraźnie oddzielająca głowę od szyi, praktycznie kula głowy styka się z kulą tułowia. Skrzydła przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona.Ogon wąski, na końcu zaokrąglony. Dobrze wypełniony u nasady. Sterówki ściśle ułożone. Nogi ugięte i mocne. Długość proporcjonalna do tułowia z widocznymi udami. Idealna postawa to kąt nachylenia, pomiędzy linią prowadzoną od szczytu głowy do końca ogona a linią poziomu drążka wynosi 60o. Długość proporcjonalna do kształtu, idealny wymiar powinien wynosić 14,6 cm, mierzony od czubka głowy do końca ogona. Upierzenie jędrne, dobrej jakości. Pióra błyszczące, jedwabiste, przylegające do ciała. Bez piór obwisłych i fryzowań na barkach oraz bez zakładania się piór na środku piersi. Kolor połyskliwy, jednolity, równomiernie rozłożony we wszystkich partiach upierzenia. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony. Najlepiej oceniane są kolory naturalne, dlatego też, nie należy stosować pokarmów z barwnikiem.
BORDER MINIATUROWY
Border Miniaturowy – FIFE to rasa kanarków o postawie wyprostowanej. Kąt nachylenia, pomiędzy linią prowadzona od szczytu głowy do końca ogona a linią poziomu drążka wynosi 60o. Kształt ciała okrągły, złożony z dwóch kulistych części: kuli tułowia i mniejszej kuli głowy. Wyraźne zwężenie szyjne pomiędzy głową i tułowiem. Szyja krótka oddzielająca głowę od szyi, praktycznie kula głowy styka się z kulą tułowia. Głowa mała, okrągła, dziób krótki, mały, stożkowy. Oczy ulokowane centralnie. Postura drobna 11 cm maksymalnie wynosi wymiar od czubka głowy do końca ogona. Plecy wypukłe i pierś wypukła o kształcie łuku koła. W widoku z góry plecy okrągłe i szerokie. Ogon lekko uniesiony. Kanarki żwawe, o zręcznych ruchach. Głowa uniesiona do góry. Skrzydła proporcjonalne, dobrze przylegające do ciała. końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, ale stykające się u nasady ogona. Nogi średniej długości . Uda lekko widoczne. Ogon wąski, zwarty i nie rozdwojony na końcu. Upierzenie gładkie, krótkie, zwarte i przylegające do ciała. Barwa mocna, czysta, równomiernie rozłożona. Nie należy stosować barwienia, ponieważ głębia barwy jaką dają barwniki jest niedozwolona.
KĘDZIERZAWY PARYSKI
Wielkość tego kanarka ma wynosić 19 cm minimalnie. Kędzierzawy Paryski posiada postawę półwyprostowaną i majestatyczną. Głowa duża, solidna, ze wszystkimi piórami fryzowanymi, które tworzą obfite fryzury głowy (fr.-„Frisures de Tete”). Skręcające się pióra z przodu głowy tworzą jedną grzywkę, albo dwie grzywki rozłożone na obie strony dziobu (fr.-„Calitte”). Z tyłu głowy długie pióra skierowane do góry, tworzą na głowie fryzurę w postaci pierzastego hełmu (fr.-„Casque”). Pod oczami są fryzury policzków (fr.-„Favoris”) w postaci długich wiszących piór przypominających bokobrody. Dziób stożkowy, mocny. Na szyi utworzona jest duża fryzura szyi (fr.-„Collerette”0 o kształcie podniesionego kołnierza, tworząc wewnątrz fryzury kształt rynny. Długie pióra wywijające się wzdłuż linii grzbietu na obie strony i tworzą obszerną fryzurę pleców tzw, płaszcz (fr.-„Manteau”), symetrycznie pokrywającą 2/3długości pleców i zasłaniającą barki. Poniżej jej znajduje się następna fryzura pleców (fr. -„Bouquet”) z długimi piórami, opadającymi łukiem w kierunku ogona i łączącymi się piórami kogucimi. Fryzura piersi to obfite, długie pióra skierowane do przodu, końcami w kierunku mostka tworzą obszerną fryzurę w kształcie zamkniętej muszli (fr.-„Jabot”). Obszerne fryzury boków (fr.-„Nageoires”) tworzą długie, symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w górę ponad skrzydła. Z nasady ogona zwisają długie pióra kogucie (fr.-„Plumes de Coq”). Dobrze upierzone podbrzusze za nogami. Zwarte pióra od kości udowej do nasady ogona (fr.-„Olive”). Dobrze upierzony brzuch przed nogami. Obfite frędzle, nie ukazujące ubytków (fr.-„Culotte”). Nogi mocne, długie. Pazury długie i skręcone na kształt korkociągu. Normalne pazury dozwolone tylko na przednich palcach. Ogon zwarty, długi i szeroki. Kwadratowo zakończony. Skrzydła długie i przylegające do ciała. Końce nie skrzyżowane nadmiernie. Upierzenie obfite, obszerne. Pióra długie i jedwabiste. Kanarki tej rasy można hodować i wystawiać we wszystkich kolorach.
KĘDZIERZAWY PADEWSKI
Kędzierzawy padewski posiada sylwetkę majestatyczną i wyprostowaną z kontem nachylenia wyznaczonym przez prostą linię głowy, grzbietu, ogona i linię poziomu drążka, która wynosi 65o. Jest to jeden z większych kanarków, jego wymiar wynosi 18-19 cm liczony od czubka głowy do końca ogona. Upierzenie obszerne, pióra długie i jedwabiste. Korona pełna, symetryczna, ze środkowym punktem na szczycie głowy. Z przodu brzeg korony częściowo zasłania oczy i dziób. Z tyłu lekko podniesione pióra na karku są dozwolone. Głowa zaokrąglona, szeroka, z wyraźnymi, grubymi brwiami. Dziób proporcjonalny. Szyja prosta, wyraźna. W dolnej części znajduje się fryzura szyi (fr.-„Clelerette”) o kształcie podniesionego kołnierza. Obfite, długie pióra skierowane końcami do mostka tworzą obszerną fryzurę piersi (fr.-„Jabot”), w kształcie żabotu, który był elementem dawnego stroju na królewskim dworze francuskim. Jest ona wyraźnie oddzielona od upierzenia podbrzusza, które uformowane jest na udach na kształt spodenek. Długie pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony i tworzą obszerną fryzurę pleców (fr.-„Manteau”), symetrycznie pokrywającą 2/3 długości pleców. Obszerne fryzury boków (fr.-„Nageoires”) tworzą długie, symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w góre ponad skrzydła. Skrzydła długie i przylegające do ciała. Nogi mocne i proporcjonalnie długie. Palce silne a pazury długie. Mogą ale nie muszą być skręcone na kształt korkociągu. Na nogach mogą być jednocześnie pazury normalne, jak i niektóre skręcone. Ogon długi i szeroki. Widoczne pióra kogucie, zwisające po obu stronach nasady ogona. Kanarki tej rasy możemy hodować i wystawiać we wszystkich kolorach.
FIORINO
Sylwetka tej rasy kanarków jest wyprostowana. Kąt nachylenia wyznaczony przez prostą linię głowy, grzbietu, ogona i linię poziomu drążka wynosi 55o.Upierzenie obszerne i jedwabiste, a w miejscach poza fryzurami jest gładkie i przylegające do ciała. Kształt pełny, o doskonałych proporcjach, długość wynosi 13 cm licząc wymiar od czubka głowy do końca ogona. Korona pełna, okrągła, symetryczna, ze środkowym punktem na szczycie głowy. Oczy są dobrze widoczne. Głowa zaokrąglona. Brwi wyraźne. Dziób mały i zgrabny o stożkowym kształcie. Szyja prosta, wyraźnie oddzielona od głowy i od fryzury piersi. Nogi proporcjonalnie długie, a palce silne. Fryzura pleców (fr.-„Manteau”) jest obszerna, symetrycznie rozłożona na całej długości pleców. Pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony. Fryzury boków (fr.-„Nageoires”) są obszerne, symetryczne. Wachlarze dobrze wywinięte na skrzydła. Fryzura piersi (fr.-„Jabot”) jest w kształcie muszli, pełna i symetryczna, ściśle dopasowana. Ogon krótki, wąski, mogą pojawić się kogucie pióra, które są dozwolone. Kanarki tej rasy występują i są oceniane we wszystkich kolorach.
KĘDZIERZAWY GIGANT WŁOSKI
Kędzierzawy Gigant Włoski – A.G.I. ma posturę bardzo masywną i proporcjonalną, jego wielkość to minimum 21 cm, wymiar liczony od czubka głowy do końca ogona. Sylwetka wyprostowana, postawa dumna i majestatyczna. Kąt nachylenia wyznaczony przez prostą linię głowy, grzbietu, ogona i linię poziomu drążka ma być nie mniejszy niż 60o. Głowa zaokrąglona, szeroka, bardzo obszerna, w kształcie kaptura (fr.-„Col Releve”), który może być całkowity lub częściowy. Dziób stożkowy, z szeroką podstawą. Kaptur utworzony jest z długich, skierowanych końcami w górę piór fryzury szyi, o kształcie podniesionego kołnierza, tworząc wewnątrz fryzury kształt rynny. Obszerne fryzury boków (fr.-„Nageoires”) tworzą długie, symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w górę ponad skrzydła. Długie, szerokie pióra ze środkowym punktem na plecach, wokół którego układają się symetrycznie na kształt róży, tworzą fryzurę pleców tzw. płaszcz (fr.-„Monteau”). Poniżej jej znajduje się następna fryzura pleców (fr.-„Bouquet”) z długimi piórami opadającymi łukiem w kierunku ogona. Obfite, długie pióra skierowane w kierunku głowy tworzą obszerną fryzurę piersi (fr.-„Jabot”), w kształcie szyszki. Pod dziobem łączy się z fryzurą szyi. W dolnej części łączy się z gęsto upierzonym brzuchem i podbrzuszem. Ogon zwarty, bardzo długi i szeroki, trzymany w jednej linii z linią grzbietu, albo lekko opuszczony. Kwadratowo zakończony. Mnóstwo długich piór kogucich. Dobrze upierzone podbrzusze. Skrzydła długie i przylegające do ciała. Dozwolone nieznaczne skrzyżowanie końców skrzydeł. Nogi mocne i proporcjonalnie długie. Palce silne. Pazury długie i skręcone na kształt korkociągu. Upierzenie obszerne. Pióra miękkie, delikatne, długie i jedwabiste. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
KĘDZIERZAWY PÓŁNOCNY
Między 17 a 18 cm ma wynosić wymiar od czubka głowy do końca ogona. Postawa o sylwetce wyprostowanej, z nogami lekko ugiętymi. Kąt nachylenia wyznaczony przez prostą linię głowy, grzbietu, ogona i linię poziomu drążka wynosi 60o.Głowę ma zaokrągloną, proporcjonalną, gładko upierzoną. Szyja także proporcjonalna i również gładko upierzona. Fryzura pleców (fr.-„Manteau”) jest obszerna, symetrycznie rozłożona, pokrywającą 2/3 długości pleców. Pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony. Fryzura piersi (fr.-„Jabot”) jest w kształcie zamkniętej muszli, pełna i symetryczna. Obszerne fryzury boków (fr. -„Nageoires”) tworzą długie, symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w górę ponad skrzydła. Brzuch gładko upierzony, bez fryzur. Ogon ściśle złożony, proporcjonalny do wielkości. Kanarki tej rasy można hodować i wystawiać we wszystkich kolorach.
KĘDZIERZAWY POŁUDNIOWY
Sylwetka przygarbiona, w charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt cyfry 7. Kanarek wyciąga szyję poziomo do przodu. Grzbiet prosty, tworzy z ogonem jedną prostą linię. Głowa mała, gładko upierzona o kształcie głowy węża. Szyja długa, smukła i szczupła, o kształcie „wężowym” wyciągnięta poziomo do przodu, dobrze i gładko upierzona. Nogi długie, wyprostowane, pionowo ustawione na drążku. Uda dobrze widoczne i upierzone. Wymiar obowiązujący dla tej rasy kanarka to 17 cm mierzony od czubka głowy do końca ogona. Fryzura pleców (fr.-„Manteau”) jest obszerna, symetrycznie rozłożona, rozpoczynająca się wysoko nad barkami. Pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony. Fryzura piersi (fr.-„Jabot”) jest symetryczna, dobrze wypełniona, w kształcie koszyka. Fryzury boków (fr.-„Nageoires”) są obszerne,symetryczne. Wachlarze dobrze wywinięte na skrzydła. Upierzenie w miejscach poza fryzurami jest gładkie i przylegające do ciała. Skrzydła przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Długi i wąski ogon, ściśle złożony i trzymany pionowo.Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
KĘDZIERZAWY SZWAJCARSKI
Tułów jest długi i eliptyczny, natomiast grzbiet wypukły, wygięty w kształcie półksiężyca. Kanarek tej rasy posiada od 17 do 18 cm długości licząc wymiar od czubka głowy do końca ogona. Jego głowa jest mała, gładko upierzona. Szyja ma długą i szczupłą, również gładko upierzoną. Fryzura pleców (fr.-„Manteau”) jest symetrycznie rozłożona, pokrywająca 2/3 długości pleców. Pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony. Natomiast fryzura piersi (fr.-„Jabot”) jest niezbyt obszerna, w kształcie koszyka, symetryczna, wyraźnie oddzielona od fryzury boków. Fryzury boków (fr.-„Nageoires”) są obszerne i symetryczne, dobrze wywinięte na skrzydła. Upierzenie w miejscach poza fryzurami jest gładkie i przylegające do ciała.Nogi długie, lekko ugięte a uda upierzone. Ogon powinien być długi, wąski, ściśle złożony. Trzymany pod drążkiem dopasowany do półksiężycowego kształtu. Skrzydła przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. U tej rasy kanarków również niedozwolany jest kolor czerwony.
MELADO TENERFENO
W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, sylwetka przygarbiona, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt cyfry 1. Kanarek wyciąga szyję do przodu i w dół. Nogi wyprostowane. Grzbiet prosty, tworzy z ogonem jedną prostą linię. Jego wielkość to minimum 18 cm, wymiar mierzony od czubka głowy do końca ogona. Fryzura piersi (fr.-„Jabot”) jest symetryczna. Pióra fryzowane na piersi zwijają się końcówkami do wewnątrz z obu stron, jednak są zbyt krótkie by zasłonić mostek pokryty bardzo drobnymi, krótkimi piórami. Obszerne fryzury boków (fr.-„Nageoires”) tworzą długie, symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w górę ponad skrzydła. Fryzury pleców (fr.-„Manteau”) jest obszerna, symetrycznie rozłożona, rozpoczynająca się wysoko nad barkami. Pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony. Szyja długa, smukła i szczupła, o kształcie „wężowym” wyciągnięta do przodu i w dół. Dobrze i gładko upierzona. Głowa mała, gładko upierzona. Ogon długi, wąski, ściśle złożony. Trzymany pionowo. Skrzydła długie, przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Upierzenie jedwabiste i obfite. W miejscach poza fryzurami upierzenie jest gładkie i przylegające do ciała. Nogi długi, sztywno wyprostowane, pionowo ustawione na drążku. Szeroko rozstawione. Uda dobrze widoczne i gładko upierzone. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
MEHRINGER
Rasa tego kanarka kędzierzawego ma 13 cm długości oraz obfite upierzenie, obszerne a pióra jedwabiste. Długie pióra wywijają się wzdłuż linii grzbietu na obie strony i tworzą obszerną fryzurę pleców tzw. płaszcz(fr.-„Manteau”), symetrycznie pokrywającą 2/3 długości pleców i zasłaniającą barki. Poniżej jej znajduje się następna fryzura pleców(fr.-„Bouquet”) z długimi piórami, opadającymi łukiem w kierunku ogona i łączącymi się z piórami kogucimi. Obfite, długie pióra skierowane do przodu, końcami w kierunku mostka tworzą fryzurę piersi (fr.-„Jabot”), w kształcie zamkniętej muszli. Na brzuchu pióra układają się podobnie jak na piersi. Fryzury boków (fr.-„Nageoires”) tworzą symetrycznie ułożone po obu bokach tułowia pióra w postaci wachlarzy, które są dobrze wywinięte w górę ponad skrzydła. Głowa proporcjonalnie duża, ze wszystkimi piórami fryzowanymi, które tworzą fryzury głowy (fr.-„Frisures de Tete”). Pod oczami są fryzury policzków (fr.-„Favoris”) w postaci długich wiszących piór przypominających bokobrody. Na szyi utworzona jest fryzura szyi (fr.-„Collerette”) o kształcie podniesionego kołnierza, tworząc wewnątrz fryzury kształt rynny. Posiada nogi krótkie z opierzonymi udami. Ogon szeroki z widocznymi piórami kogucimi, zwisającymi po obu stronach nasady ogona. Sylwetka wyprostowana, głowa, grzbiet i ogon trzymane są w linii prostej. W hodowla trzymane są kanarki, tej rasy we wszystkich kolorach.
GARBUS WŁOSKI
Sylwetka tego kanarka jest przygarbiona o postawie chwiejnej o posturze drobnej i szczupłej. W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt cyfry 7. Kanarek wyciąga szyję poziomo do przodu, tak iż linia głowy i szyi tworzy kąt 90o z pionową linią utworzoną przez tułów i ogon. Nogi wyprostowane , ustawione prostopadle do drążka. Barki uniesione w górę. Grzbiet prosty, ustawiony pionowo, tworzy z ogonem jedną pionową, prostą linię. Wyraźnie widoczne partie ciała z upierzeniem fryzowanym i gładkim. Plecy proporcjonalne. Mała i symetryczna fryzura pleców. Zlokalizowana wysoko na uniesionych barkach, wyraźnie odgraniczona od skrzydeł. Z krótkii piórami układającymi się ze środka grzbietu na boki. Fryzowane pióra na piersi ograniczone do dwóch skromnych falbanek, nie stykających się, symetrycznie ułożonych po obu stronach nagiego mostka. Fryzowane pióra z obu boków tułowia tworzą dwa niewielkie, symetryczne wachlarze skierowane do tyłu, na skrzydła. Upierzenie rzadkie. Fryzury niezbyt obszerne. Gładko upierzone dolne partie ciała. Wielkość tej rasy kanarków to przedział między 14-15 cm mierzony od czubka głowy do końca ogona. Głowę posiada proporcjonalną, wężową, gładko upierzoną. Szyja bardzo długa, smukła i szczupła, o kształcie „wężowym” wyciągnięta poziomo do przodu z lekkim łukiem. Dobrze i gładko upierzona. Skrzydła długie, dobrze przylegające do tułowia. Końcówki skrzydeł nie krzyżują się, ani nie są zwisające, lecz stykające u nasady ogona. Ogon natomiast, proporcjonalny , długi i wąski. Nogi długie, sztywno wyprostowane, prostopadłe do drążka. Uda pozbawione piór. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
GARBUS HISZPAŃSKI
Garbus Hiszpański – GIBOSO – wielkość kanarka tej rasy wynosi minimum 17 cm. Postawę ma chwiejną a posturę szczupła z sylwetką przygarbioną. W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt cyfry 1. Kanarek wyciąga szyję do przodu i w duł, tak iż linia głowy i szyi tworzy kąt od 45o do 60o z pionową linią utworzoną przez tułów i ogon. Nogi wyprostowane, ustawione prostopadle do drążka. Barki uniesione w górę. Grzbiet prosty, ustawiony pionowo, tworzy z ogonem jedną pionową, prostą linię. Wyraźnie widoczne partie ciała z upierzeniem fryzowanym i gładkim. Szyja bardzo długa, smukła i szczupła, o kształcie „wężowym”. Dobrze i gładko upierzonym. Nogi bardzo długie, sztywno wyprostowane, lekko przygięte do tyłu. Uda pozbawione piór. Pióra fryzowane na piersi zwijają się do wewnątrz z obu stron, jednak są zbyt krótkie by zasłonić nagi mostek. Brzuch gładko upierzony. Skrzydła długie, dobrzeprzylegajace do tułowia, lecz końcówki skrzydeł odstające od ciała. Plecy proporcjonalne. Mała i symetryczna fryzura pleców. Z krótkimi piórami układającymi się ze środka grzbietu na boki. Pióra rzadkie i przylegające do pleców. Barki wysoko uniesione. Głowa proporcjonalna, wężowa, gładko upierzona. Dziób stożkowy i proporcjonalny. Ogon również proporcjonalny, wąski, lekko skierowany do drążka tak, że końcówki sterówek stykają się z drążkiem. Fryzowane pióra z obu boków tułowia tworzą dwa niewielkie, symetryczne wachlarze skierowane do tyłu, na skrzydła. Upierzenie krótkie, gładkie, dobrze przylegające do ciała w miejscach bez fryzur, a dłuższe i rzadkie w partiach ciała z upierzeniem fryzowanym. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
GARBUS BELGIJSKI
Garbus Belgijski – BOSSU ma sylwetkę przygarbioną w charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt cyfry 7. Kanarek wyciąga szyję poziomo do przodu, lekko w dół, tak iż głowa jest poniżej poziomu barków, a w widoku z tyłu nie powinna być widoczna. Nogi lekko ugięte, ustawione pod małym kątem do pionu. Barki uniesione w górę. Grzbiet prosty, ustawiony pionowo, tworzy z ogonem jedną pionową, prostą linię. Pierś długa i szeroka. W widoku z tyłu i z boku sylwetka kanarka ma kształt trójkąta. Plecy pełne, szerokie, nie wklęsłe i nie wypukłe. Barki szerokie i uniesione wysoko. Skrzydła długie, dobrze przylegające do tułowia. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Głowa mała, owalna. Szyja długa, wysmukła i szczupła. Nogi długie, lekko ugięte. Uda upierzone i przylegające do tułowia. Upierzenie gładkie, dobrze przylegające do ciała. Wielkość kanarka tej rasy powinna wynosić od 17 do 18 cm mierzona od czubka głowy do końca ogona. Ogon długi, prosty i wąski. Jest ułożony w pionowej linii prostej z grzbietem. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony.
GARBUS MONACHIJSKI
Garbus Monachijski posiada sylwetkę przygarbioną. W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona jest lekko zakrzywiona na kształt litery „F”. Głowę posiada małą i zgrabną, szyję długa i wysmukłą. Pierś wąską i zaokrągloną. Pióra krótkie i zwarte, dobrze przylegające do ciała. Barki jak najbardziej możliwie wąskie. Skrzydła długie, dobrze przylegające do tułowia. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Ogon długi, wąski. Trzymany pionowo. Nogi długie i lekko ugięte. Uda upierzone i lekko widoczne. Upierzenie gładkie. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony. Maksymalna wielkość to 15-16 cm.
GARBUS SZKOCKI
Garbus Szkocki posiada tułów długi i szczupły, zwężający się. Grzbiet wypukły, wygięty w kształcie półkola. Pierś wklęsła. Pióra krótkie i zwarte, dobrze przylegające do ciała. Nogi lekko ugięte, ustawione pod małym kątem do pionu. Uda lekko widoczne. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Barki wysoko osadzone, wąskie i dobrze zaokrąglone, nie wykazujące zagłębienia między kolankami skrzydeł. Plecy długie, wąskie, uwypuklone od barków do ogona. Głowa mała, zgrabna, „wężowa”. Szyja natomiast, długa, wysmukła i zbieżna. Ogon powinien być długi, wąski, ściśle złożony. Trzymany pod drążkiem. wielkość tego kanarka to 17 cm. Sylwetka przygarbiona. W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt łuku (półksiężyca). Kanarki są ruchliwe, zwinne i zręczne.
GARBUS JAPOŃSKI
Garbus Japoński – HOSO to rasa kanarków kształtnych o drobnej i szczupłej posturze. Posiada sylwetkę przygarbioną. Tułów ma wąski, cylindryczny. Grzbiet wypukły, wygięty w kształcie półkola. Pierś wklęsła. Pióra krótkie i zwarte, dobrze przylegające do ciała. nogi lekko ugięte, ustawione pod małym kątem do pionu. Uda lekko widoczne. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Pióra fryzowane są niedopuszczalne. W charakterystycznej dla swej rasy specyficznej postawie, linia wyznaczona przez ułożenie głowy, szyi, tułowia i ogona ma kształt półksiężyca (łuku). Kanarki są bardzo ruchliwe, zwinne i zręczne, często przyjmują swoją charakterystyczną postawę. Posiadają małą owalną głowę (wężową), szyję długą i wysmukłą. Barki mają wysoko osadzone, wąskie i dobrze zaokrąglone, nie wykazujące zagłębienia między kolankami skrzydeł. Plecy są długie, wąskie, uwypuklone od barków do ogona. Ogon posiadają wąski, ściśle złożony, z lekko rozwartą końcówką. Trzymany pod drążkiem, mocno podwinięty. Wielkość tej rasy kanarków to 11,5 cm maksymalnie liczony od czubka głowy do końca ogona. Upierzenie gładkie dobrze przylegające do ciała. Kanarki te można hodować i wystawiać we wszystkich kolorach.
JORKSZYR
Jorkszyr posiada postawę wyprostowaną i dumną. Nogi ma długie, mocne i wyprostowane. Linia brzucha jest na przedłużeniu dolnej linii ogona, dając złudzenie „uniesionego ogona”. Upierzenie posiada krótkie, gładkie i przylegające do ciała. Skrzydła ma długie, dobrze przylegające do tułowia. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Głowa jest duża, kulista i pełna. Oko widoczne w centralnej części głowy. Szyja gruba, bez załamań linii konturowej, ciągnącej się z głowy na plecy i z głowy na pierś. Postura masywna. Sylwetka wyprostowana. Plecy szerokie, zaokrąglone. Tułów, zwężający się do głowy w kierunku ogona. Pierś szeroka, dumnie wypięta do przodu. Barki proporcjonalnie szerokie, zaokrąglone. Wielkość minimalna to 17 cm mierzona od czubka głowy do końca ogona. Ważne jest zachowanie proporcji poszczególnych części ciała. Kolor winien być równomiernie rozłożony we wszystkich partiach upierzenia. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach.
LLARGUET HISZPAŃSKI
Kanarek tej rasy posiada szczupła posturę i prostą sylwetkę. Plecy ma wąskie a tułów cylindryczny zwężający się w kierunku głowy i ogona. Pierś wąska, zgrabna, bez zaokrągleń. Postawa wyprostowana i dumna. Kat nachylenia wyznaczony przez prostą linię głowy, grzbietu, ogona i linię poziomu drążka wynosi 60o. Powinien mieć 17 cm wielkości liczonej od czubka głowy do końca ogona. Skrzydła bardzo długie, przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Ogon długi, wąski, na końcu rozwidlony. Głowę ma małą, owalną, a dziób stożkowy i proporcjonalny. Szyja średniej długości, zgrabna, wyraźnie odgraniczona od głowy i tułowia. Upierzenie krótkie, gładkie, przylegające do ciała. Barwa równomiernie rozłożona. Kanarki tej rasy można wystawiać we wszystkich kolorach. Nogi długie, lekko ugięte, wyprostowane. Uda krótko upierzone i dobrze widoczne.
BERNEŃSKI
Kanarki tej rasy posiadają sylwetkę prostą o posturze szczupłej. Pierś mają pełną dobrze rozwiniętą, plecy długie, a barki szerokie. Głowa jest krótka, szeroka, na szczycie płaska, z tyłu kanciasta. Szyja o średniej długości, zgrabna, wyraźnie odgraniczona od głowy i tułowia. Nogi bardzo długie, lekko ugięte. Uda gładko upierzone i w połowie widoczne. Postawa wyprostowana a nawet dumna, długość kanarka to 16 – 16,5 cm mierzona od czubka głowy do końca ogona. Skrzydła długie, przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Ogon długi, wąski, trzymany w jednej prostej linii z linią grzbietu. Upierzenie gęste, delikatne, gładkie, przylegające do ciała. Barwa równomiernie rozłożona. W upierzeniu niedozwolony kolor czerwony.
NORWIK
Wielkość tego kanarka to 16 – 16,5 cm przy posturze masywnej i sylwetce wręcz przysadzistej. Tułów ma stosunkowo krótki i krępy. Plecy i barki szerokie, pełne i lekko zaokrąglone. Pierś szeroka, dumnie wypięta do przodu. Tworzy z brzuchem półkolisty łuk od dzioba do ogona. Kąt nachylenia wyznaczony przez linię prostą głowy, szyi, grzbietu i ogona do linii poziomu drążka wynosi 45o. Posiada upierzenie puszyste, pełne, gęste i gładkie. Pióra jedwabiste, przylegające do ciała. Bez piór obwisłych i fryzowań na barkach oraz bez zakładania się piór na środku piersi. Szyja krotka, pełna i dobrze upierzona. Kark gruby i mocny, tworzy z piersią i plecami harmonijną całość. Głowa duża, szeroka i okrągła, pokrytą miękkimi i gęstymi piórami. Czoło wysokie, okrągłe. Dziób mały i zgrabny o stożkowym kształcie Oczy widoczne, głęboko osadzone w piórach policzków. Brwi grube, częściowo zasłaniające oczy. Skrzydła krótkie,przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani nie zwisające, lecz stykające się u nasady ogona. Ogon krótki i wąski. Sterówki ściśle ułożone. Nogi krótkie a uda niewidoczne. Kolor błyszczący, jednolity, równomiernie rozłożony we wszystkich partiach upierzenia. Kanarki występują we wszystkich kolorach upierzenia.
LANKESZER
Postura tego kanarka jest masywna a sylwetka smukła. Plecy długie i pełne. Pierś szeroka, dumnie wypięta do przodu. Barki szerokie pokryte miękkimi, jedwabistymi piórami. Upierzenie pełne, gęste i gładkie. Pióra długie i jedwabiste. Bez fryzowań na barkach oraz bez zakładania się piór na środku piersi. Kolor naturalny i błyszczący. Skrzydła długie, przylegające do ciała. Nogi długie, mocne, proporcjonalne. Postawa wyprostowana i dumna. Kanarki te mają swobodne i pełne gracji ruchy. Ogon ma lekko opadać w dół, tworząc lekki łuk od głowy do ogona. Wielkość Lankeszera to 23 cm, a wymiar ten mierzony jest od czubka głowy do końca ogona. Celem hodowli powinno być utrzymanie i poprawa wielkości oraz długości kanarków tej rasy. Korona u tych kanarków ma kształt podkowy z 3/4 okręgu. Jest regularna, symetryczna. Końcówki piór korony ułożone są równo nad linią oczu i dziobu. Pióra wychodzące z punktu centralnego na szczycie głowy, opadają sprężyście i symetrycznie. Z tyłu pióra korony przechodzą płynnie w upierzenie głowy i szyi, gładko bez nierówności. Głowa u kanarków gładkogłowych jest szeroka i stosunkowo długa, pokryta miękkimi i obfitymi piórami. Szyja długa, pełna i gruba. Kanarki rasy lankeszer wystawia się tylko w kolorach lipochromowych: żółtym intensywnym, żółtym nieintensywnym oraz białym. Nie akceptuje się barwy melaninowej w koronie.
KRESTED / KRESTBRED
Krested ma dużą i okrągłą koronę. Ważne jest, aby nie była za mała, ani zbyt duża. Powinna składać się z dużej ilości stosunkowo szerokich, jednakowo długich piór, równomiernie i promieniście rozłożonych z centralnego punktu na środku szczytu głowy. Pióra korony opadają sprężyście i symetryczne, na wszystkie strony, częściowo zasłaniając oczy i dziób . Z tyłu pióra korony przechodzą płynnie w upierzenie głowy i szyi, gładko bez nierówności. Dobra korona może być stosunkowo płaska, jeśli dobrze przylega z tyłu głowy i nie ma przerwanej ciągłości, jednak pióra opadające sprężyście łukiem, są bardziej preferowane i wyżej oceniane.
Krestbred ma natomiast dużą, szeroką i okrągłą głowę, pokrytą miękkimi długimi i obfitymi piórami, począwszy od dziobu poprzez szczyt głowy do karku. Dobrej jakości pióra przy dziobie, po zaczesaniu pod włos, powinny sięgać końca dziobu. Dziób mały i zgrabny o stożkowym kształcie. Brwi ciężkie i zwisające nad oczami, nadające ptakowi naburmuszony wygląd. Upierzenie pełne, gęste i gładkie. Pióra długie i jedwabiste, gładko ułożone, nie wykazujące fryzowania. Bez zakładania się piór na środku piersi. Kolor naturalny błyszczący. Długie, wyraźnie widoczne pióra kogucie, zwisające po obu stronach nasady ogona. Ogon krótki i wąski, bez rozdwojenia. Skrzydła długie, przylegające do ciała. Końcówki skrzydeł nie krzyżujące się, ani niezwisające, lecz stykające u nasady ogona. Kolory naturalne. Nogi krótkie. Uda niewidoczne.W upierzeniu nie dozwolony kolor czerwony. Wielkość kanarka to 17 cm o posturze masywnej i sylwetce przysadzistej, kształtem podobnej do gila. Posiada plecy długie, szerokie i pełne. Pierś szeroka, dumnie wypięta do przodu. Barki szerokie pokryte miękkimi, jedwabistymi piórami. Szyja krótka, pełna, dobrze upierzona.
ARLEKIN PORTUGALSKI
Jest to jedna z najmłodszych ras kanarków zarejestrowana dopiero w 2010 roku. Najważniejszą cechą tej rasy kanarków jest ich pstrokate ubarwienie. Kanarek ten posiada upierzenie gładkie, zwarte, jedwabiste i przylegające do ciała, jego wielkość to 16 cm. Posiada postawę wyprostowaną i majestatyczną z uniesioną głową. Kształt ciała harmonijny, tułów wydłużony i wysmukły. Pierś lekko i równomiernie zaokrąglona. Grzbiet prosty, w jednej linii z ogonem. Skrzydła długie, przylegające do ciała. Ogon długi, wąski i lekko rozdwojony na końcu (tzw. Rybi ogon). Kanarki tej rasy występują jako szeki z lipochromem czerwonym (wymagane sztuczne barwienie) i białym oraz z melaniną czarną klasyczną, w proporcjach około 50% piór lipochromowych i 50% piór melaninowych. Posiadają cechy dwóch grup kanarków kształtnych ze względu na koronkę, która powinna być w formie trójgraniastej – z trzema czubami: dwoma z tyłu i jednym z przodu, pióra wychodzące z punktu centralnego na szczycie głowy, opadają symetrycznie, nie zasłaniają oczu ani dzioba. Głowa u ptaków gładkogłowych jest wąska, wydłużona i szersza z tyłu. Dziób jest silny i proporcjonalny, a nogi długie i lekko ugięte z melaninowymi plamami na skórze nóg. Kanarki tej rasy są radosne, o zwinnych i zręcznych ruchach.
IRLANDZKI
Kanarki o zwinnych, szybkich ruchach, postury drobnej i szczupłej. Posiadają postawę wyprostowaną z kątem nachylenia od 65o do 75o do poziomu drążka, 12,7 cm tyle powinien wynosić wymiar od czubka głowy do końca ogona. Postura drobna i szczupła. Głowę ma małą, wąską oraz mały dziób. Oczy dobrze widoczne, a także wyraźnie widoczna szyja. Tułów proporcjonalnie zwężający się, a rozstaw ramion powinien wynosić 3,3 cm. Skrzydła przylegające do ciała z końcówkami stykającymi się u nasady ogona. Upierzenie gładkie, zwarte, przylegające do ciała, pióra ogona powinny być wąskie i ściśle ułożone. Nogi średniej długości z widocznymi udami. W upierzeniu niedozwolony jest kolor czerwony.
RHEINLANDER
Kanarki tej rasy postawę wyprostowaną, natomiast plecy lekko przygarbione a ogon trzymany pionowo w dół. Sylwetkę posiada smukłą i elegancką, a linię pleców lekko zaokrągloną. Skrzydła ma przylegające do ciała z końcówkami stykającymi się u nasady ogona. Wielkość tego kanarka to 12 cm maksimum wymiar liczony od czubka głowy do końca ogona. Koronę ma w kształcie podkowy z 3/4 okręgu i jest regularna oraz symetryczna. Końcówki piór korony ułożone są równo nad linią oczu i dziobu. Pióra wychodzące z małego punktu centralnego na szczycie głowy, układają się symetrycznie. Z tyłu pióra korony przechodzą płynnie w upierzenie szyi, gładko bez nierówności. Natomiast u kanarków gładkogłowych jest stosunkowo duża, na szczycie głowy lekko spłaszczona, z wyraźnie widocznymi brwiami. Upierzenie jest pełne, gładkie i przylegające do ciała. Nogi i palce cienkie, delikatne, nogi lekko ugięte natomiast uda częściowo widoczne. Posiadają ogon zwarty i lekko rozdwojony na końcu (tzw. rybi ogon). Kanarki tej rasy wystawia się tylko w kolorach lipochromowych: białym, żółtym i czerwonym oraz w kategorii intensywnej i nieintensywnej. Nie akceptowana jest barwa melaninowa w koronie.