Dla przyszłych hodowców
Aby zrealizować swoje marzenie (choćby, to z dzieciństwa) wyhodowania własnych ptaków, oczywiście, mając do tego odpowiednie warunki w postaci miejsca i czasu. Zakładam, że przynajmniej jednego ptaszka posiadamy, dlatego też musimy dobrać dla niego odpowiednią partnerkę. Najpierw sprawdźmy jak wiekowo zaawansowany jest nasz samczyk, a jesteśmy to wstanie zrobić po rozszyfrowaniu napisów na obrączce rodowej, na której znajdują się wygrawerowane napisy: przykładowe informacje PFO-20-M078-2,9-005, gdzie PFO – Polska Federacja Ornitologiczna, 20 – oznaczenie roku, M078 – cecha identyfikacyjna hodowcy (CIH/sygnum), 2,9 – rozmiar obrączki, 005 – nr kolejny, oznaczenie ptaka z danego roku. Ma to ogromne znaczenie dla powodzenia naszego przedsięwzięcia, zakłada się, że najlepsze do hodowli są ptaki w wieku od roku do trzech lat, oczywiście zdarzają się odstępstwa od tej reguły. Gorzej będzie ustalić wiek u ptaka, który nie posiada obrączki rodowej, wtedy możemy dać wiarę temu, który nas zapewniał o wieku ptaka lub próbować zaryzykować, co niekoniecznie się opłaci. Gdy wystąpi taki problem to lepiej wykorzystać fakt, że przecież i tak będziemy zmuszeni do zakupu samiczki, i w takim przypadku zakupić całą parę. Mam tu na myśli zakup bezpośrednio od hodowcy ptaków, który dobierze odpowiednie ptaki i udzieli zapewne niezbędnych rad, będzie można też umówić się choćby do telefonicznych konsultacji i podpowiedzi w trakcie prowadzenia hodowli.
Gdy problem z doborem ptaków mamy za sobą, możemy przystąpić do przygotowania ptaków do lęgów i wychowu własnych ptaków. Mając oczywiście na uwadze, że najlepszy czas na lęgi, to okres od marca do lipca, i co do tego okresu też zdarzają się odstępstwa. Chcąc dobrze przygotować ptaki do lęgów, należy rozpocząć od odpowiedniego karmienia najlepiej skiełkowanymi nasionami, gotowanym jajkiem z dodatkiem maku, bułki tartej, marchwi i ewentualnie minerałów i witamin. Po około 10 dniach intensywnego karmienia samiczka zaczyna interesować się zbieraniem wszelkiego budulca do wykonania gniazdka, rolą samczyka będzie pogoń za samiczką po całej klatce z głośnym śpiewem (to odpowiednia forma zalotów godowych kanarków i pobudzenie samiczki do lęgów), wówczas obserwujemy czy para zaczyna kopulować ze sobą. W tym czasie należy zawiesić im gniazdko i dostarczyć szarpie na uformowanie i wyścielenie gniazdka przez samiczkę. Po kilku dniach w gniazdku pojawią się jajeczka, które należy podbierać zaraz po zniesieniu, aż do zniesienia trzeciego jajka, wówczas wieczorem lub następnego dnia z rana podkładamy wcześniej zabrane jajka i pozwalamy na ich wysiadywanie, które u kanarków trwa 14 dni, wysiadywaniem zajmuje się samiczka, samczyk w tym czasie przesiaduje na żerdce obok gniazdka dokarmiając samiczkę i umilając jej śpiewem czas wysiadywania jajek. Zwykle w jednym lęgu, jajek jest cztery, ale może być o jedno czy dwa, więcej lub mniej. W czasie wysiadywania jajek ograniczamy w zasadzie do sporadycznego raz, góra dwa w tygodniu podawania pokarmu miękkiego, pozostając tylko przy mieszance ziaren. Na dwa dni przed przewidywanym terminem wyklucia młodych rozpoczynamy systematyczne podawanie pokarmu miękkiego w postaci gotowego jajka suchego lub gotowanego na twardo z dodatkami. W tym miejscu jedna ważna informacja, to przez pierwsze trzy dni po wykluciu młodych, nie należy podawać jako dodatku tartej marchwi. Między szóstym a ósmym dniem od wyklucia (w zależności od karmienia), powinniśmy założyć obrączki rodowe, oczywiście jeżeli je posiadamy. Młode kanarki od tego okresu szybko przybierają na wadzę, od dwunastego dnia utrzymują stałą temperaturę swojego ciała i szybko pokrywają się rozwijającymi piórkami. Także kanarek między piętnastym a dwudziestym dniem życia wielkością dorównuje kanarkom dorosłym, z tą różnicą, że posiada krótszy ogonek i pozostałości meszku na głowie. W najbliższych dniach kanarki zaczynają opuszczać gniazdko i samodzielnie pobierać pokarm miękki, który powinniśmy ustawiać na dnie klatki. Młode oddzielamy wówczas gdy jesteśmy pewni, że są już na tyle samodzielne, aby bez żadnych problemów radziły sobie w zdobywaniu pokarmu. Młode umieszczamy w klatce zwanej lotką, jest to klatka większych rozmiarów, w której młode mogą swobodnie fruwać. W zależności jaką rasę czy odmianę kanarków kolorowych hodujemy, możemy również zadbać o dodatkowe np. barwienie ptaków na kolor czerwony, za pomocą barwników, które możemy podawać do wody lub karmy miękkiej, uzyskując głębszy kolor czerwieni.
W każdym roku hodowlanym obowiązuje inny kolor obrączek, aby łatwiej można było określić dany rok wyhodowania ptaka. Kolory obrączek obowiązujące, począwszy np. od roku 2020:
2020 – zielony
2021 – fioletowy
2022 – pomarańczowy
2023 – niebieski
2024 – czerwony
2025 – czarny